Simplificatie

Simplificatie is het proces van vereenvoudiging, het terugbrengen van iets complex tot de essentie zodat het begrijpelijker wordt. Het doel is om meer helderheid te scheppen, maar het kan ook negatief worden gebruikt als de vereenvoudiging zo ver gaat dat het de werkelijkheid te veel verdraait. Op deze pagina een poging om een en ander te accentueren, de context piekeren, kwetsbaarheid, ervaringskennis, verdieping, zingeving, balans, groei- en/of herstel.

Geometrie

In het alledaagse leven vinden we geometrische vormen zowat overal terug. De kleinste veelhoek is de driehoek, vervolgens de vierhoek, om zo via vele tussenvormen te komen tot, soms benoemd als een oneindige veelhoek, de cirkel. Deze vormen laten in verschillende disciplines veel visualisaties toe, met naargelang het doel de vrije keuze om deze op te delen, desgevallend te combineren en/of te voorzien van extra symbolen en/of kernwoorden.

Piekeren

Bnnen het kader van herstelopdrachten wordt veelvuldig gebruik gemaakt van visualisaties, onderhavig voorbeeld is ontleend aan het werk van Filip Raes. Met deze vereenvoudiging wordt piekergedrag procesmatig in kaart gebracht, aangevuld met een reeks tools om het piekeren te milderen. An sich mag de intentie helder zijn, het is kunst om van duistere- of negatieve gedachten naar een positiever kijk op het leven te komen. Niet meer, niet minder.

Drama

Een volgende simplificatie betreft de zogeheten dramadriehoek waarin drie rollen worden onderscheiden, deze zijn het slachtoffer (S), de redder (R) en de aanklager (A). In het midden, een vrije aanvulling, vinden we het zelf, het innerlijke kind, het nietige ik, jij, ik en zij, de mens in algemene zin. In relevante lectuur wordt uitvoerig beschreven hoe deze rollen in meer of mindere mate bewust ervaren in wisselwerking staan, zowel intern als extern in het sociale verkeer. Ook hier volstaat een geometrische representatie, op zichzelf de eenvoud zelve.

Tweestrijd

Een laatste simplificatie wil een synthese zijn, een generalisatie die niets zegt over de inhoud dan wel een proces weerspiegelt. In het kort, het zelf wordt geconfronteerd met een, de driehoek, obstakel, gaat hiermee aan de slag om er indien doorgrond anders naar te kunnen kijken. De concentrische cirkels verwijzen naar de verschillende lagen van beschouwing, als een metaforisch verdiepen in de zin van interoceptie en/of herstelperspectief. Het beeld kan ook gezien worden als een innerlijke tweestrijd, en des levens tal van obstakels variabel.

Paradox

In termen van misverstand, draaglast vs draagkracht, overprikkeliing en/of overweldiging, is bedachtzaamheid gepast, net zoals binnen deze context geen eenduidige antwoorden bestaan. Of, in stereotiep vakjargon, collectiever gezien, een combinatorische explosie is het verschijnsel waarbij het aantal mogelijke combinaties of opties exponentieel groeit bij elke toevoeging van een element, waardoor een schijnbaar eenvoudig probleem onhandelbaar complex wordt. Tegelijk ontbloot zich een paradox van eerder filosofische aard, afhankelijk van het thema en verdieping kan een probleem immers simultaan bestaan EN niet bestaan.